Zbog sve izraženijih prostornih transformacija u urbanim sredinama, u skorije vreme dešavaju se i sve izraženije promene klimatskih režima. U ovom tekstu analizira se sveobuhvatni odraz ovih promena, a jedan od glavnih uzroka vidi se prvenstveno u društvenoj transformaciji, odnosno u sve većoj upotrebi informacionih mreža u svakodnevnom životu stanovnika gradova. Korisnici se, u nikad većoj meri, kreću i putuju u fizičkom prostoru (komjuting, relacije posao - kuća, turistička putovanja), dok se zapravo u virtuelnom prostoru vezuju za fiksne tačke (svako se u svakom trenutku može locirati upotrebom elektronske pošte ili društvene mreže). Neočekivano, uzrok problema je sada činjenica da se fizički sve više krećemo u prostoru, dok ostajemo na jednom mestu kroz svoje virtuelne, elektronske konekcije. Sa strukturalnog stanovišta, uloga gradova u kreiranju klimatskih promena zavisi od povezanosti prostornih mreža i razmeštaja aktivnosti. Kao posledica, pokretači adaptacije i smanjivanja uticaja klimatskih promena biće oni delovi gradova koji su na čvorovima informacionih mreža i koji su izvor napretka područja, dok učestale krize u globalnom okruženju (ekonomske, klimatske, socijalne) ukazuju na potrebe razvoja multifunkcionalnih okruženja i većeg uvažavanja prirodnih činilaca. Zato se kao odlučujući faktor za adaptaciju urbane strukture na klimatske promene vidi integracija urbanog i prostornog planiranja, urbanog dizajna i arhitekture, pod krovom javne intervencije države.
